لیندر معتقد است سطح درآمد سرانه یک کشور الگو‌ی خاصی از سلیقه‌ها را به بار می‌آورد. در واقع طبق مدل هم‌پوشانی تقاضای لیندر‌، تجارت دوجانبه بین کشور‌های با درآمد سرانه مشابه بیشتر از کشور‌های با درآمد سرانه‌ی متفاوت است. پژوهش حاضر با استفاده از الگو‌ی داده‌های تابلویی به بررسی تجارت دو جانبه ایران و شرکای تجاری بر اساس نظریه لیندر در دوره زمانی 2010-2006 می‌پردازد. با بررسی داده‌ها و اطلاعات مربوط به واردات، ده شریک عمده تجاری ایران در زمینه واردات امارات، چین، آلمان، ترکیه، سویس، کره جنوبی، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و هند می‌باشد. نتایج حاکی از پذیرش فرضیه اصلی مبنی بر تاثیر منفی و معنادار بین حجم تجارت (صادرات و واردات) و اختلاف درآمد سرانه میان دو کشور است. به عبارتی هر چه تفاوت درآمد سرانه میان کشور‌ها کمتر شود تجارت میان دو کشور افزایش خواهد یافت. در مورد فرضیه دوم که مبین ارتباط منفی میان متغیر مسافت و حجم تجارت می‌باشد در مورد صادرات این فرضیه پذیرفته می‌شود. اما در مورد واردات این فرضیه رد می‌شود. با توجه به این‌که کشور‌های منتخب از نظر جغرافیایی فاصله‌ی نسبتاً زیادی با ایران دارند، به همین دلیل مدل جاذبه برای الگوی واردات ایران در این پژوهش خلاف انتظار نظری می‌باشد.