در همه کشورها بانک­ها از طریق اعطای وام­ها و پذیرش سپرده­ها نقش مهمی در تأمین منابع مالی و ارائه خدمات مالی در اقتصاد دارند. از این­رو، همواره کارایی بانک­ها یکی از مهم­ترین موضوعاتی است که توجه زیادی را به خود مبذول داشته است. در بعضی موارد،ادغام­ها رایج­ترین روش افزایش کارایی نهادهای مالی  هستند. به علاوه، ادغام­ها یکی از روش­های بازسازی ساختار­های بانکی و نهاد­های مالی نیز به شمار می­روند. هدف این مقاله، بررسی وجود صرفه­های مقیاس بعد از ادغام بانکی در ایران است. برای بررسی این موضوع با استفاده از داده­های ترازنامه، ادغام بین دو بانک ملت و تجارت که در بین بانک­های ایرانی از بیشترین دارایی برخوردارند، در طی سال­های 1391-1382ش شبیه سازی شده است. با استفاده از تابع هز­ینه ترنسلوگ و روش  sur،  اثر صرفه­های مقیاس و تعطیلی شعب روی کاهش هزینه بانک­هایی که به صورت فرضی ادغام شدند، بررسی شد. نتایج برآورد مدل  نشان می دهد که وجود صرفه­های مقیاس باعث کاهش  هزینه  بعد از ادغام می­شود، اما تعطیل کردن شعب بانک هدف بعد از ادغام  نمی­تواند منجر به کاهش هزینه این دو بانک ادغامی گردد.